Κυριακή 18 Ιουνίου 2017


Ο ηθοποιός γράφει με το σώμα του τις λέξεις που κάποιος είδε σαν εικόνες όταν η ώρα για το κείμενο ωρίμασε. Αυτός που γράφει φέρνει το πίσω μέρος του κεφαλιού του μπροστά. Ο αυχένας κατέγραψε κΆι το μέτωπο εμφάνισε, η καρδιά δίνει αίμα για να ζωντανέψει η εικόνα. Αυτό δεν είναι παραγωγή ιδεών, είναι το μάτι του αλόγου καθώς καλπάζει. Ο ηθοποιός δεν υποδύεται, εκείνη την στιγμή είναι, γι αυτό η υποκριτική είναι η πιό καθαρή μορφή τέχνης... Ο ηθοποιός δεν εκτελεί εντολές είναι ο ίδιος εντολή. Δεν έχει σύνεργα ούτε αυτόματες γραφές. Είναι ένα σώμα που μιλάει, αρπάζει τον χρόνο και τον κάνει άχρονο. Τυχαίες του δονήσεις φτάνουν στο κοινό που είναι αδηφάγο και σπερματοφάγο . Είναι όλες οι μουσικές κι όλες οι εικόνες. Ηθοποιός σημαίνει φως και σκότος, από το σκοτάδι ξεκινά και μόνος σαν το έμβρυο, ύστερα χτυπάει το πάτωμα και ανασηκώνεται από το έδαφος κάποια εκατοστά , κι άλλα εκατοστά, κι άλλα εκατοστά, στο τέλος έχει τόσο εκτεθεί που έχει ξεπεράσει την έννοια του ύψους, εκεί κατά την πτήση του γίνεται φως. Ευεργετημένος ο θεατής μοιράζεται την πτηση όπως συμβαίνει με τον έρωτα που είναι δυνατός" Όμως ενώ ο θεατής πετάει στο τέλος δύσκολα αντιλαμβάνεται την πτώση του ηθοποιού. Γιατί καθε πτήση που αυτο πραγματώνεται μετά γίνεται πτώση... Αυτή είναι η γνησιότητα της γραφής του ηθοποιο

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου