Ω! Μοναδική μου ρέμβη! Ω! βελούδινη είσαι , κι άλλες φορές μεταξένια είσαι, ευτυχία! Στην υστεροφημία σας, στο ολόγραμμα σας, στέκομαι και ριγώ! Ω! Απρόσληπτες μου πτήσεις, ελεύθερα σας πίνω και ύστερα μεθώ, σαν το παιδί που πρώτη φορά γεύεται του σταφυλιού τον χυμό!