Κυριακή 10 Σεπτεμβρίου 2017

Μια ησυχία που εμπεριέχει μέσα της την γαλήνη είναι απλωμένη σήμερα στο χωριό.Σε όλες τις άκρες του νησιού. Ο αέρας έπαψε να κυριαρχεί με τις κραυγές του. Ο ήλιος είνα δυνατός και μοιάζει σαν να κινείται σήμερα έντονα στην ατμόσφαιρα. Λίγοι είναι οι παραθεριστές που ζουν μόνο για να θρέψουν στομάχι και συκώτι. Οι άλλοι, αυτοί που θα διασχισουν τα βουνά και τα μονοπάτια κι έρχονται για να θρέψουν μάτια και πνεύμα έρχονται τώρα ή σε λίγες ημέρες.Αυτοί, βάζουν στόχους που τους κατακτά το ποδι σε συνεργασία με την θέληση. Σιωπή, μια γλυκόπικρη σιωπή του Σεπτέμβρη θυμίζει το θέρος. που πέρασε .Τα σταφύλια χρυσίζουν στο μάτι κι ο αετός ερωτροπει στον αέρα με το ταίρι του. βγάζοντας μικρές φωνές. Ξαπλωμένη στην άμμο διαβάζοντας πάντα ένα βιβλίο πότε πότε αφήνω το μάτι να διαλυθεί στα συννεφα που ταξιδεύουν και άλλοτε βλέπω αυτήν την ερωτροπία στον αέρα. Σκέφτομαι τότε, πόσο μικρός είσαι άνθρωπε , έφτιαξες μηxανές για να διασχίσεις αποστάσεις ,αλλά ετούτο εδώ, ποτέ δεν θα το φτάσεις. Ένα ερωτικό κάλεσμα στον αέρα ελεύθερος, εσύ το περισσότερο για το οικονομικό συμφέρον μπορείς να πετάξεις, πτήσεις ερωτικές μονάχα στο κρεβάτι σου θα κάνεις, εκεί κάνεις έρωτα , εκεί και μια ημέρα θα πεθάνεις.. σελίδα ημερολογίου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου