Τετάρτη 10 Ιανουαρίου 2018

Τι θυμόταν; Θυμόταν τα παλιά, τα πρώτα, αυτά που ήταν αίμα. Τώρα θυμάται μόνο το παχύ χιόνι. Πυκνά σωματίδια χωρίς σώμα. (Θα έρθει μια ημέρα που θα σταθώ μπροστά στον καθρέφτη και δεν θα ξέρω ποια είμαι. Ίσως καλύτερα να συμβεί αυτό). Είπε ,και χιόνι πυκνό, στάθηκε πάνω από το κεφάλι της σαν αύρα αγίου. Πόσο δεν θέλω να πεθάνω, είχε πει ο ποιητής. Αυτή έλεγε το αντίστροφο. Δεν το ήξερε πως αυτό έλεγε, αλλά οι πράξεις της αυτό έλεγαν, στο χιόνι που σκέπαζε τα πάντα, την κάθε νέα ημέρα. Θυμόταν μόνο τα παλιά, αυτά που ήταν αίμα. Τώρα είχε στεγνώσει από αίμα. ΉΤαν μια φιγούρα της πόλης με το φύλο της γυναίκας αλλά χωρίς πρόσωπο..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου